Nu de extreme hitte van begin juli uit het land is verdreven, lijkt de aandacht voor klimaatverandering ook weer direct een stuk gedaald en gaat iedereen weer over tot de orde van de dag. Alhoewel het voor sommigen waarschijnlijk niet genoeg was, was de hitte wel degelijk aanleiding om klimaatverandering in de spotlight te zetten de afgelopen weken.
Het is ook zeker van belang om de koppeling te leggen tussen hitte en natuurrampen en klimaatverandering. Zowel Arthur Oldemans in zijn blog op Klimaatveranda.nl als Johanneke van Marle in een LinkedIn-post in het Klimaatjournaal verwijzen naar een recent artikel verschenen in Nature Climate Change (https://www.nature.com/articles/s41558-025-02372-4). Eén van de conclusies is dat het geconfronteerd worden met de gevolgen van klimaatverandering niet betekent dat mensen dat ook automatisch zo labelen. De koppeling zal wel degelijk actief moet worden gelegd en de media kunnen daar een belangrijke rol in spelen.
Wel is het daarin naar mijn mening zoeken naar balans. Beter een goed achtergrondartikel publiceren en daar regelmatig naar verwijzen dan alarmistisch duiden dat de huidige hitte het einde der tijden inluidt. Dergelijke berichten zullen met name een bevestiging zijn voor klimaatactivisten, maar zal voor de gemiddelde Nederlander eerder scepsis oproepen en worden afgedaan als ‘dat dit toch wel wat overdreven is’ waarna men overgaat tot de orde van de dag: “Eten we eerst een ijsje of gaan we nu direct naar het zwembad?”
Overigens is het wel zo dat er van extreme hitte en natuurrampen een enorme communicatiekracht uitgaat. Wat een belangrijk verschil zou kunnen maken, is de mate waarin de mensen direct aan den lijve worden geconfronteerd met de gevolgen. Temperaturen boven de 40 graden in Nederland worden nu eenmaal anders ervaren dan extreme hitte in Zuid-Europa laat staan Azië. Overstromingen in Texas – hoe verschrikkelijk ook – hebben een andere impact dan de overstromingen van 2021 in Limburg en Duitsland. Zeker voor de lokale bevolking. Als mensen de hitte of natuurrampen zelf ondervinden, dan is het ineens in het hier en nu. Het is niet anders.
Natuurlijk is dit geen pleidooi voor natuurrampen, maar om klimaatverandering tot leven te brengen en zichtbaar te maken, is het belangrijk om de ‘communicatiekracht’ goed te benutten. In eerste instantie gaat het dan om duiding, maar misschien wel belangrijker om hieraan een vervolg te geven: hoe kunnen we invloed uitoefenen op klimaatverandering en hoe kunnen we de gevolgen van klimaatverandering beperken. Dit zowel op het niveau van individuele mensen, bedrijfsleven als overheid. Zodat de gevolgen van klimaatrampen niet na enige tijd voorbijgaan en dat we weer overgaan tot de orde van de dag, maar dat we stapsgewijs komen tot een Deltaplan ‘klimaat’ met een lange termijn aanpak. Laten we hopen dat dit gaat lukken en dat er niet een watersnoodramp als in 1953 nodig is om tot een Deltaplan te komen.
#klimaatcommunicatie
Reageren? Stuur een email naar eric@klimaatcommunicatie.net
___________________
Johannek van Marle via het Klimaatjournaal op Linkedin – https://www.linkedin.com/feed/update/urn:li:activity:7347563111110914048
Arthur Oldemans in blog op klimaatveranda.nl – https://klimaatveranda.nl/2025/07/07/hogere-steun-voor-klimaatbeleid-door-attributie-van-extreem-weer-niet-door-blootstelling/
Emma van Bergeijk / Reint Jan Renes via nu.nl – https://www.nu.nl/klimaat/6362210/wie-overstroming-of-hitte-meemaakt-is-niet-direct-voor-meer-klimaatbeleid.html