Na de coronapandemie had ik de hoop dat we met z’n allen een beetje meer naar het ‘nieuwe normaal’ zouden gaan, maar om me heen kijkend vraag ik me af hoeveel er echt is veranderd. De wereld lijkt nog veel op de uitzending van Pownews van 17 mei 2019.
Wel maken Nederlanders steeds meer zorgen over de toekomst (rond de 70%) en passen ze ze hun gedrag enigszins aan. Concreet voorbeeld is het zuiniger omgaan met energie en de omslag naar zonnepanelen, ook als reactie op de prijsstijgingen die voor een belangrijk deel een gevolg zijn van de oorlog in de Oekraïne.
In z’n algemeenheid blijven we allemaal rustig doorconsumeren,
eten we wat we lekker vinden, kopen we mooie kleren, gadgets en electronica. En
natuurlijk gaan we op vakantie, vliegen we naar de zon, omdat we er na een jaar
hard werken ‘wel eens recht op hebben’. We geven dan even ‘geen fuck’ om het
klimaat en gaan voor die ‘geweldige vakantie’.
Veel is te verklaren vanuit de klimaatpsychologie, de
klimaatspagaat. Onze onbewuste intenties, onze onbewuste verlangens en ons
gedrag zitten niet altijd op zelfde lijn. We praten acties goed waar we ons
schuldig over voelen, we verbergen minder fraaie beweegredenen, we hebben goede
bedoelingen en worstelen tegelijk met de uitvoering. Zelfs koplopers in
duurzaam gedrag – en ik reken mezelf daar zeker niet toe – zullen dit herkennen
en hebben ook hun ‘guilty pleasures’.
Het benoemen van hoe dat werkt met ons (niet zo) duurzame
gedrag, zoals ik (ook) in deze blog doe, is zeker goed. De vraag is wat het
effect is. De niche van ‘klimaatactivisten’ zijn hier als koplopers wel mee
bekend. Maar bij veel mensen dringt het nauwelijks door en zij laten zich er weinig
door beïnvloeden.
Een belangrijke stap in de klimaatproblematiek is dat het peloton van mensen zich veel bewuster ‘duurzaam’ moet gaan gedragen. Bewust ervoor kiezen om iets niet te kopen of te gaan voor kwaliteit. Bewust te eten. Elke keer bewust te kiezen voor een vervoermiddel. Daarbij gaat het om een meer ‘duurbewuste mindset’ van individuen, zodat duurzaamheid de sociale norm wordt. Recent heb ik de training tot klimaatcoach gevolgd via Klimaatgesprekken om daar een (kleine) bijdrage aan te kunnen leveren. In elk gesprek heb je bewust of onbewust invloed op anderen. Daarom zijn klimaatgesprekken zinvol, zodat steeds meer mensen een fuck om het klimaat geven en daar naar handelen.
#klimaatcommunicatie