Klimaatmars met gemengde gevoelens

Eindelijk was het dan zover! 11 november: dé Klimaatmars. Dé kans om te laten zien aan de politiek dat de zorgen over klimaatverandering breed leven onder de Nederlandse bevolking. Dé kans om veel meer mensen te betrekken dan bij acties als op de A12. Ook dé kans om op een andere manier impact te maken. Zie ook mijn eerdere blog van 30 januari via www.klimaatcommunicatie.net/a12-blokkade-of-malieveld. Wat een mazzel dat de zon scheen en de opkomst met 85.000 mensen was goed, al kan het natuurlijk altijd meer. Een mooie diversiteit van organisaties en mensen, ouders met kinderen, bezorgde grootouders, goede sfeer. En toch liep het anders af op het Museumplein. De stemming werd onaangenaam nadat de oorlog Israël-Palestina met nadruk onderdeel werd van de Klimaatmars. Een ongemakkelijk einde waar ik nog steeds van alles van vind, ook een week later.

Hoogleraar Duurzaamheid en Transities Jan Rotmans nam direct via X afstand van dit onverwachte einde: “Zeer onverstandig als de klimaatbeweging de pro-Palestijnse weg inslaat. Klimaat en de kwestie Israël-Palestina zijn wezenlijk verschillend.” Een statement dat veel bijval opleverde en een enorm bereik had met 740.000 views op X. Ook bij mijzelf en in mijn omgeving merkte ik veel verwarring: “We liepen toch voor het klimaat?”. Later besefte ik dat het ‘de mars voor klimaat en rechtvaardigheid’ was. Ik interpreteerde dit als ‘klimaatrechtvaardigheid’: een eerlijke verdeling van de gevolgen van klimaatverandering waar ook in de wereld. Denk daarbij aan de gevolgen van overstromingen, armoede door droogte, eilanden die dreigen te verdwijnen. Onder ‘Rechtvaardigheid’ kan je echter heel veel verstaan. Tsja, sta ik toch op het verkeerde been.

Afgelopen week komt mondjesmaat het gesprek op gang over hoe het nu verder moet met de klimaatbeweging. Globaal kan je twee richtingen onderscheiden:

  • Op een activistische manier klimaat en rechtvaardigheid aan de kaak stellen met soms ook disruptieve acties om issues op de agenda te krijgen c.q. invloed uit te oefenen. Dat kan zijn door zich vast te plakken op schilderijen, de A12 te blokkeren enz. Hierin past een ruime interpretatie van ‘rechtvaardigheid’ als een statement over brandhaarden in de wereld en de relatie met klimaatverandering.
  • De klimaatbeweging wil zo breed mogelijk zo veel mogelijk mensen mobiliseren om de politiek en bedrijven nu tot actie te laten overgaan om klimaatverandering af te remmen en in bredere zin maatregelen te nemen die leiden naar een duurzame toekomst. Een breed gedragen protest, met een duidelijk doel, waarin veel mensen zich kunnen vinden. ‘Klimaatrechtvaardigheid’ als statement voor een eerlijke verdeling van de gevolgen van klimaatverandering in binnen- en buitenland, past hier goed in.

Allereerst is het belangrijk dat er een duidelijk keuze wordt gemaakt door de Coalitie Klimaatcrisis / de organisatoren van de Klimaatmars. Dat zal bij veel mensen een gevoel van onbehagen voorkomen. Ik pleit voor de tweede optie, een breed gedragen klimaatbeweging met een grote handafdruk die steeds meer mensen op een positieve manier in beweging zal brengen.

#klimaatcommunicatie

Disclaimer: deze blogstaat geheel los van dat ik het vreselijk vind wat er in Gaza en andere brandhaarden in de wereld gebeurt.

Reageren? Stuur een email naar eric@klimaatcommunicatie.net